در لابلای سطوری که نوشته ام بسیار نانوشته ها در رابطه با همین کودکان و ظلمی که بر آنها رفت وجود دارد که من ترجیح میدهم در شرایط فعلی ننویسم. ولی روزی مجاهدین باید پاسخگوی رها کردن اینهمه کودک بی گناه در شرایطی بغایت تاسف برانگیز باشند. این کودکان هر کدام جدای از خانواده هایشان سرنوشتی را متحمل شده اند که من بعدها توانستم با آن آشنا شوم و با آنها و خانواده هایشان به گفتگو بنشینم. بسیاری مادران فقط با دیدن بلاهایی که بر سر فرزندانشان آمده بود از مجاهدین جدا شدند.
جوابیه خانم عاطفه اقبال به یک لمپن مجاهد
Atefeh Eghbal
آقای علی سول! من عمد دارم که کامنت بلند شما را بگذارم بماند تا دیگران هم از شناخت امثال شما بی بهره نمانند. اولا از سخن گفتن شما مشخص است که در چه خانواده و چه سطحی از فرهنگ فاسد چاقوکشی و چماقداری رشد کرده اید. متاسفم که هنوز قمرخانم های برخاسته از کوچه و محله هایی که در آن رشد کرده اید، بصورت کابوس در ذهن شما باقی مانده اند.برای اینکار روانشناسان می توانند کمکتان کنند. شما هنوز یاد نگرفته اید که دیگران را ” تو” خطاب نمی کنند! و گفتن ” شما ” یک سطح فرهنگ اجتماعی است که شما معلوم است از آن متاسفانه بی بهره بوده اید. برایتان متاسفم که در چنین خرابه هایی رشد کرده اید.
ولی با وجود فرهنگ بسیار سطح پائین و لمپنیزم آشکار در کامنت تان به یک نکته پاسخ میدهم. تا کسانی فکر نکنند که نوشته هایشان بی پاسخ مانده است. در رابطه با نوشته ی شخصی بنام شیرین نریمان من پاسخ کوتاهی از انگیزه های فردی او همانزمان نوشتم. ولی لازم ندیدم که به مسائل بسیار واضح پاسخ دهم! جهت اطلاع شما و همه کسانی که با توجیهات امثال “محسن” ها و آن بسیار ” شریف” ها در اور و بنیاد توجیه و شیر می شوند و یکدفعه نویسنده شده و افسار گسیخته می نویسند!! فقط این مورد را میگویم و در می گذرم تا همه بدانند که چگونه تعدادی از شاخص ترین مسئولین مجاهدین که با نیروی بیرونی در تماس هستند بصورت آشکار همانطور که نفس میکشند به آنها دروغ میگویند. این خانم نوشته که من حاضر نشده ام برادر زاده های عزیزم را که در زمان جنگ خلیج از عراق به فرانسه فرستاده شده بودند نگه دارم!!! معلوم است دروغ را آن مسئول بسیار شریف خوب ساخته و پرداخته است که این خانم توانسته به این راحتی و بدون فکر کردن ، قلمی اش کند! چون کسانی که مرا حتی اندکی می شناسند می دانند که من آنزمان تا سالهای بسیار بعد از آن در عراق با مجاهدین بودم و آن مسئولین بسیار شریف و خانم رجوی خوب می دانند که با ابلاغ شخصی خودش اتفاقا در موضع مرکزیت مجاهدین هم قرار داشتم. و در جلسه توجیهی مادران برای فرستادن بچه هایشان به خارج از عراق هم که بجز مادران، دیگران فقط تا سطح مرکزیت حضور داشتند، بوده ام. البته در لابلای سطوری که نوشته ام بسیار نانوشته ها در رابطه با همین کودکان و ظلمی که بر آنها رفت وجود دارد که من ترجیح میدهم در شرایط فعلی ننویسم. ولی روزی مجاهدین باید پاسخگوی رها کردن اینهمه کودک بی گناه در شرایطی بغایت تاسف برانگیز باشند. این کودکان هر کدام جدای از خانواده هایشان سرنوشتی را متحمل شده اند که من بعدها توانستم با آن آشنا شوم و با آنها و خانواده هایشان به گفتگو بنشینم. بسیاری مادران فقط با دیدن بلاهایی که بر سر فرزندانشان آمده بود از مجاهدین جدا شدند. ولی البته که فرزندان برادر من به سند نامه هایی که از برادرم و مادرشان از اشرف موجود است و پدرم آنها را در نزد من به امانت گذاشته- در آغوش مادر و پدرم و خانواده جا گرفتند و بزرگ شدند ولی دوری از پدر و مادر برای تک تک این بچه ها سختی ها و تاثیراتی نامطلوب داشت که روزی بازگو خواهد شد. می بینید که جواب ندادن من به این موضوع بیشتر به مصلحت مجاهدین بود تا اینکه پاسخ هر دروغی را که به مصلحت گفته میشود بدهم. کمی شرم کنید!
عاطفه اقبال
***
Ali Sol قمر خانوم نظام تو هنوز نميداني كه در اين كارهاي كسي به كسي نميتونه نسخه بپيچه ، حالا كه اين سوال را كردي بگذار يك چيز مادي هم بتو گفته بشه خوب بچه هاي ليبرتي به خودشان مربوط است كه چيكار كنند و چيكار نكنند طبعا كه ما هواداران تا آنجائيكه به ما مربوط ميشه در كشورهاي خارجي هم اعتصاب غذا كرديم مگر اينكه كور بشه آدم اين چيزها را نبينه ولي راستي اين سوال را از خودت هم كردي كه تو كه سنگ ليبرتيها را به سينه ميزني و براي آنها كمپين راه انداختي بهتر نيست با گروه كمپين خودت نه با خانواده خودت كه حداقل دو تا برادر زاده و برادر هم در ليبرتي داري خانوادگي و جمعيا اعتصاب غذا بكنيد تا صداي ليبرتي ها بهتر شنيده بشه
حالا چرا قمر خانوم بخاطر اين نوشته هايي كه از قبل از تو ديدم واين هم بابت كامنتهاي قبلي كه بتو بدهكار بودم .
با خواندن مطالب تو ياد يك زن عادي و جنجال به پا كن مثل قمر خانم مي افتم (البته هزار معذرت از قمر خانم ) اقلا وقتي كه بتو فشار مياد و هيچ حرفي نميتواني بزني سعي كن سياسي از اين موضوعات رد بشي ولي نه اينكه مثل زن بدبختي باشي و قمر خانمي جواب آدمها را بدي .
بدون اينكه سياسي باشي مزدوري وزارت اطلاعات را ميكني سر هر موضوعي مجبوري كه قمر خانمي وارد بشي و جنجال بپا كني اين اولين موضوع بعد از مدتي خواندن مطالبت
دررابطه با مقاله آقاي شيخي معلوم نيست اين چه ربطي به نوشته هاي آقاي شيخي دارد كه مثلا كار ساختماني دارد و غيره بابا اين كارها عيب نيست مزدوري براي رژيم و آب دهان آخوندها را قرقره كردن عيب است .
مورد بعدي خانم شيرين نريمان مطلبي به حق نوشته بود كه بابا توبرادر زاده هايت را نگه نداشتي و حرفهاي بحق ديگر بجاي جواب به اين حرفها كه با دلايل كافي حرف ميزد مطرح كردي وايراد به خريد خانم نريمان گرفتي كه اصلا معني نداشت اقلا مزدوري هم كه ميكني سعي كن كمي هم با جواب سياسي با آموزش از پدر خوانده هايت به دروغ آي دزد آي دزد سر بدهي نه اينكه بند كني به كارهاي شخصي افراد كه آنهم معلوم نيست درست باشد . و تازه سر و ته ي حرف درستت چيه و چه اشكالي به اين خريد و يا به آن كار ساختماني دارد .
با اين وضع مزدوران حرفي غير از اين حرفها ندارند و تو هم يكي از آنها هستي .
ترا به آخوندها ميسپارم
منبع؛ فراخوان مستقل برای خروج انسانی ساکنین لیبرتی از عراق
