فقە خواندە باشی و با علمای دین نشست و برخاست کردە باشی و در حجرەها دود چراغ خوردە باشی و در یک گروه مذهبی تحت یک رهبر بی خطای عقیدتی هم قرار گرفتە باشی و دست بە قلم ببری ، بهتر از این استدلال نمی کنی:
«حقیقت اما این است که آنها با عوارض سرخودگیهای خیانت بی حاصلشان مواجه هستند. و گرنه چه معنی دارد که آن یکی آقای دکتر، کریم قصیم، بفرمایند که از جلال گنجه ای پرسیدیم که آیا در ”اسلام اشتباه هست؟” و نامبرده (یعنی بنده) از جواب طفره رفته است. راستش، اینجانب در عمر حرفه ای خود با پرسشهای بچگانه و پرت بسیاری مواجه شده و ادعا ندارم که همه آنها را به یاد دارم. اما باورم نمی شود که چنین پرسش نامربوطی نیازی به طفره رفتن داشته باشد و فراموشم شده باشد. آخر مگر می شود که سوژه ای به این خنده‌انگیزی را از این جناب دکتر فراموش کرد. آیا این سؤال فاقد مبتدی و خبر، نیاز به طفره رفتن دارد و یا آنکه اول و خیلی راحت باید منظور را پرسید؟ مثلاً: آیا منظورت این است که آیا این یا آن پیشوا و رهبر تاریخی مسلمانان هرگز اشتباه داشته است یا خیر؟ منظورت این است که اسلام در فلان ارزش و آموزش خود دچار اشتباه شده است؟ آیا در تاریخ اسلام هیچ اتفاقی افتاده که اشتباه تصمیم گیری یا اجرا شده باشد و بهتر بود چنین چیزی روی نمی داد؟ و…؟ رسم درست و کارآمد در پاسخ به این قبیل موارد جز این نیست که نخست به طرف یاد بدهی که قاعدة سئوال پرسیدن از چه قرار است.»
http://www.aftabkaran.com/maghale.php?id=3285
ملاحظە فرمودید چطور سوال را زینت داد و شست وشو کرد و اتو کشید، منظور آقای قصیم را کشف کرد و بە جای او هم فکر کرد و نیتش را هم خواند،اما هنوز از جواب خبری نیست ، خبری نبودەاست ، نخواهد بود.
آقای جلال گنجەای! حالا من از شما می پرسم: در اسلام اشتباه هست؟! می بینید کە سوال سر جایش است، نمی شود سوال را دور زد، سوالی کە پاسخ دادە نشود بە کابوس مرگ بدل می شود.
این عدم تعادل و مالیخولیا در نوشتەء شما از همینجا ناشی می شود . شما منطق و فلسفە خواندەاید . این جملەء خودتان را یکبار بخوانید : ” اما باورم نمی شود کە چنین پرسش نامربوطی یادم رفتە باشد و نیازی بە طفرە رفتن داشتە باشد” !! آقای گنجەای! شما یا چیزی یادتان هست یا نیست. ربطی بە باور و اعتقاد ندارد.
ایشان هم مانند دوستانشان مثل نقل و نبات دشنام نذر میکنند (بیلان دو خائن ، رفتارهای لوس و چاپلوس این خائنان، خائن نورسیدە ، پرت بودن این دروغها و لودگیها ، خوش رقصی در خیانت ، پریشان حالی و افلاس درونی و روحی ، عوارض سرخوردگیهای خیانت بی حاصل ، خوش رقصی برای مشتریان خاص ، شرم کژیهای کریە شمایان و غیرە.
ملاحظە می فرمایید؟! ایشان اخلاق درس می دهند ! درس دین خواندەاند و لباس پارسایان و پیامبران بە تن کردەاند!
آقای جلال گنجەای! نمی دانم در حوزه ها و حجرەهای دینی بە شما چە درس دادەاند اما یقین دارم کە آنجا انسان فقط دود چراغ نمی خورد ، دود کلاشی و بی حیایی و بی صداقتی هم می خورد.
چند سال پیش حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی ، زعیم حوزەء علمیە قم و کسی کە هیچ گاه این رژیم را تایید نکردە و هرگز آخوند حکومتی نبودە است، در یک سخنرانی در جمع شاگردانش ،خامنەای را بە باد انتقاد شدید گرفت ، او خامنەای را بی سواد خواند کە “غلط” زیادی میکند. چرا کە ولی فقیه قبل از آن در یک سخنرانی عمومی گفتە بود کە اگر کسی آهستە هم برای امام حسین گریە کند ،ایرادی ندارد ،حتما نباید با صدای بلند گریە کرد.
این حرف بە رگ فقاهت آیت الله وحید برخورد، کفن پوشیدە قیام کرد، با صدای بغض کردەای کە از خشم میلرزید بە خامنەای تشر می زد.
ندا آقاسلطان در برابر همە جان کند وبە خاک افتاد ، اما صدای این آخوند در نیامد . خامنەای در نماز جمعەء بعد از انتخابات بە طور علنی دستور شلیک داد، دههها نفر بە خاک افتادند، از کوه و صخرە و خاک فریاد بلند شد و از این فقیه کسی چیزی نشنید. اما برای یک اختلاف فقهی ملاحظە کنید چگونە عمامە بە زمین می کوبد؟
آقای جلال گنجەای! نمی دانم چرا هر کسی کە فقە می خواند انگار مغزش عیب پیدا می کند. تندی را بر من ببخشایید ،خونم بە جوش می آید، نحوەء استدلال و سفسطەء شما مرا بە یاد قاتلان شیخ اشراق ،منصور حلاج و جنید بغدادی می اندازد . بە یاد نفی بلد کنندگان ابایزید بسطامی و شمس تبریز می اندازد ،بە یاد تکفیر کنندگان مولانا و حافظ.
سرگذشتشان را بخوانید ، بدون استثنا یک فقیە پای برگەء مرگشان را امضا کردە است. بدون استثنا یک مدرس دین برای محکوم و مرعوب کردنشان گواهی و امضا جمع کردە است.
شما گویا نە فقط در زمینەء فقه ،بلکە در دشنام گویی و دشنام سازی هم “استاد” هستید. نگاهی بە لیست فحش و فضیحت هایی کە دادەاید بکنید. بعضی از آنها اختراع خودتان است! بعضی جاها هم خلاقیت بە خرج دادە و دو دشنام را با هم ترکیب کردەاید.
توجیه شرعی شما هم این است کە چون امام سوم شیعیان بە دشمنش فحش دادە است،شما هم مجاز هستید کە بدهید. من این حرف را در نشست های درونی شما شنیدەام . گویا حسین ابن علی بە ابن زیاد گفتە است دئی ابن دئی (حرامزادەء پسر حرامزادە)
حالا شما چرا از این همە فضائل اخلاقی امام سوم شیعیان دشنام دادنش را یاد گرفتەاید؟
اما آقای گنجەای! امام حسین بە دشمن آشتی ناپذیرش کە قاتل خودش ،خانوادە و یارانش بود فحش داد نە بە کسانی کە اردوگاهش را ترک کردە و رفتە بودند. شرمندە ام کە بە شما تاریخ اسلام درس می دهم
ع . ریحانی
