با سلام و احترام
اینجانب غفور فتاحیان از اعضای قدیمی سازمان مجاهدین (فرقۀ رجوی) هستم که مدت بیش از بیست سال از دوران جوانیم را در این فرقه بسیار خطرناک و ضد بشری و در پادگانهای این فرقه در عراق در اسارت بودم و خوشبختانه با کمک نیروهای آمریکایی توانستم از پادگان «اشرف» متعلق به این فرقه در عراق فرار کنم و اکنون در کشور فرانسه به عنوان پناهندۀ سیاسی ساکن هستم.
در واقع هیچ کسی به اندازۀ جداشدگان از این فرقه با ترفندها و شیادیهای این جنایتکاران آشنا نیستند جنایتکارانی که خود را در اروپا در پوش دموکراسی خواهی و با پولهای اهدایی صدام دیکتاتور عراق و اخیرا با پشتببانی مالی عظیم کشورهای عرب منطقه نشان داده و خط مشی کثیف و فرقه گرایانه خود را دنبال می کنند.
خانم لویزعزیز
آیا می دانید کسانی که در اسارت گاه آلبانی حضور دارند بیش از سی سال است از خانوادۀ خود خبر ندارند و نمی دانند آیا خانواده شان در قید حیات هستند یا نه؟ زیرا در فرقۀ رجوی ملاقات با خانواده و فرزند جرمی نابخشودنی است و تحت هیچ عنوانی سازمان مجاهدین نمی گذارد فرد با خانواده اش ملاقات داشت باشد و با همین عمل همان موقع هم که در عراق حضور داشت حتی در درون تشکیلات فرقه ای مریم رجوی دیدار خانواده گی اساسا ممنوع و مرز سرخ بود که نمونه بارز و زندۀ آن همین آقای علی حسین نژاد می باشد که مترجم ارشد خود رجوی بود و در پادگان اشرف که دخترش هم در آنجا بود نمی توانست دخترش را ملاقات کند این بدان معنا ست که این فرقه تا کجا ضد بشر است و حد اقل حقوق انسانی را به راحتی پایمال می کند ولی متاسفانه همین سازمان با پولهای کشورهای عرب منطقه و با به خدمت درآوردن چند لابی با همین پولها به حیات ننگین خود و در اسارت نگهداشتن افراد در اردوگاه البانی ادامه می دهد.
خانم لویز
گزارش شما قطره ای از دریای ظلم و جنایت این فرقه تروریستی و ضد بشری است که در حق تک به تک اعضای اسیر خود مرتکب شده است و برای جهانیان تکاندهنده و غیرقبل باور می باشد که اگر بخواهم به تک به تک موارد آن اشاره کنم سالها طول می کشد ولی چند نمونۀ آن را برای اثبات گفته های شما دراینجا می آورم و همچینن یادآوری می کنم که سران و فرماندهان فرقه که در آلبانی حضور دارند از آدم کشان و شکنجه گران همین فرقه در عراق هستند که دستشان به خون و شکنجۀ صدها نفر آغشته است و این کمپ البانی در واقع همان زندان و شکنجه گاه گاه بدنام اشرف در عراق است.
این فرقه در عراق با راه اندازی طلاقهای اجباری که نام آن را انقلاب ایدئولوژیک گذاشت تمام زنان را از شوهرانشان جدا کرد و این یک وسیله سرکوب و خفقان برای ناراضیان بود تا کسی نتواند با سیستم فرقه گرایانۀ رجوی حتی کوچکترین مخالفتی کند و اگر کسی در این فرقه به رجوی انتقاد می می کرد فورا به او مارک ضد انقلاب مریم می زدند و در نشستهای جمعی به او فحش و دشنام داده و زیر کتک و شکنجه می گرفتند و بالغ بر 99 صدم افراد در این نشستهای اجباری مورد دشنام و کتک کاری قرار گرفتند.
دوم راه اندازی زندان و شکنجه برای افرادی بود که کوچکترین انتقادی به فرقه رجوی داشتند که این ماجرا در سالهای 73 و 74 جریان داشت که طی آن قریب به پانصد نفر از اعضای همین سازمان بازداشت و شکنجه و سر به نیست شدند که مسئول مستقیم ان مسعود رجوی و مریم رجوی بودند و دست اندرکاران آن هم هم اکنون در آلبانی حضور دارند.
من خودم یکی از قربانیان این فرقه هستم و در هر کجای دنیا و در هر دادگاهی برای اثبات درستی گفته هایم و آنچه در این سازمان دیده و شنیده ام اعلام آمادگی می کنم.
غفور فتاحیان عضو قدیمی جداشده از فرقۀ رجوی – سایت نجات از فرقه ها
