امیر حسین پناهی، بیست و دوم اوت 2011
وزارت امورخارجه آمریکا همه ساله تحقیقاتی را بر اساس عملکرد کشورها و سازمان های خارجی منتشر می نماید که “گزارش های کشوری در زمینه تروریسم”1* نام دارد.
این گزارش معمولا در اواخر مارس یا اوایل ماه آوریل هر سال، بر اساس بیلان کار سال گذشته کشورها و سازمان های خارجی در زمینه تروریزم یا حمایت از آن منتشر می گردد.بعبارتی ساده تر،”گزارش های کشوری در زمینه تروریسم سال 2010 “2* مبنای قابل قبول و اعلام اولیه لیست تروریستی در سال 2011 است .
وزارت امورخارجه آمریکا امسال پس از گذشت چند ماه از انتشار گزارش اولیه 3* که در 23 مارس 2011 اعلام شده بود،روز جمعه 19 اوت 2011 گزارش کامل خود 4* را در سایت وزارت امورخارجه منتشر کرد.این گزارش 255 صفحه ای شامل بیلان ، پروسه فعالیت ، حمایت کشورها و سازمان های خارجی در زمینه تروریسم است.
اما این گزارش اعلام نهایی لیست تروریستی ایالات متحده آمریکا نیست.چرا که وزیر امورخارجه آمریکا طی 10-7 روز پس از انتشار ، می بایست ضمن گزارشی به کنگره آمریکا آن را رسما اعلام نماید.این کار هنوز صورت نگرفته است.بعبارتی تصمیم “ارگان های کشوری وزارت امورخارجه آمریکا” هنوز به امضای وزیر امورخارجه (هیلاری کلینتون) نرسیده است.
تا چند روز دیگر گزارشی که منتشر شده است (با تغییر یا بدون تغییر) با امضای هیلاری کلینتون به کنگره آمریکا تقدیم و اعلام خواهد شد. معمولا کنگره نیز نظر وزارت امورخارجه را می پذیرد.بنابر این بعید به نظر می رسد لیستی که هیلاری کلینتون امضا خواهد کرد، با لیستی که هم اکنون منتشر شده است 5* تفاوتی داشته باشد!
پیوست ها:
پیوست ها:
1* http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/
2* http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/2010/index.htm
3* http://www.infobae.com/adjuntos/pdf/2011/08/452295.pdf
در همین رابطه :
http://www.ariairan.com/fa/?mod=view&id=11706
سایت وزارت امور خارجه آمریکا
20 اوت 2011
http://iipdigital.usembassy.gov/st/persian/texttrans/
2011/08/20110819180810×0.6781384.html#axzz1Vee9A8fC
روز جمعه 19 اوت 2011وزارت امورخارجه آمریکا ،سازمان مجاهدین خلق،ارتش آزادیبخش ملی و شورای ملی مقاومت را در لیست تروریستی سال 2011 ابقا کرد.در این گزارش که امسال با 3 ماه تاخیر ارائه شده است در باره سازمان مجاهدین خلق آمده است ؛…
آمریکا ، سازمان مجاهدین خلق،ارتش آزادیبخش ملی و شورای ملی مقاومت را
در لیست تروریستی سال 2011 ابقا کرد
سازمان مجاهدین خلق
اسامی دیگر: مک[50]؛ ام کی او[51]؛ مجاهدین خلق؛ جامعۀ دانشجویان ایرانی؛ شورای ملی مقاومت؛ ان سی آر[52]؛ سازمان رزمندگان مقدس خلق ایران؛ ارتش آزادی بخش ملی ایران؛ ان ال اِی[53]؛ سازمان مجاهدین خلق ایران؛ پی ام او آی[54]؛ شورای ملی مقاومت ایران؛ ان سی آر آی[55]
توصیف: سازمان مجاهدین خلق ایران (مک) در ابتدا در 8 اکتبر سال 1997 به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شد. مک یک سازمان مارکسیست-اسلامی است که در پی سرنگونی رژیم ایران از طریق شاخۀ نظامی خود، ارتش آزادی خواه ملی (ان ال اِی)، و جبهۀ سیاسی اش، شورای ملی مقاومت ایران (ان سی آر آی) است.
سازمان مجاهدین خلق در سال 1963 توسط گروهی از مارکسیست های ایرانی برخوردار از تحصیلات دانشگاهی که مخالف حاکم غرب گرای کشور، محمد رضا شاه پهلوی بودند تأسیس شد. این گروه در انقلاب اسلامی سال 1979 ، که به جایگزینی شاه به وسیلۀ رژیم اسلامی شیعه تحت رهبری آیت الله خمینی منجر شد شرکت کرد. با وجود این، ایدئولوژی مک – که تلفیقی از مارکسیسم، فمینیسم، و اسلامی است – با ایدئولوژی دولت پس از انقلاب در تضاد قرار گرفت، و رهبران اولیۀ این سازمان بزودی توسط رژیم خمینی اعدام شدند. در سال 1981، این گروه از پایگاه های خود در مرز ایران-عراق رانده شد و در پاریس ، جایی که حمایت خود را از جنگ هشت سالۀ عراق بر ضد ایران خمینی غاز کرد، اقامت گزید.در سال 1986، پس از این که فرانسه رژیم ایران را به رسمیت شناخت، سازمان مجاهدین خلق مقر خود را به عراق منتقل کرد، و این امر موجب تسهیل عملیات تروریستی اش در ایران می شد. از سال 2003، تقریباً 3.400 عضو سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف در عراق استقرار یافته اند.
فعالیت ها: این گروه در مبارزۀ جهانی علیه دولت ایران از تبلیغ و تروریسم برای دستیابی به اهدافش استفاده می کند. در طول دهۀ 1970، سازمان مجاهدین خلق یک رشته حملات تروریستی را در داخل ایران ترتیب داد و چندین تن از کارکنان نظامی و شهروندان ایالات متحده را که در تهران روی طرح های دفاعی کار می کردند کشت. در سال 1972، سازمان مجاهدین خلق برای نشان دادن اعتراض خود نسبت به بازدید پرزیدنت نیکسون از ایران، بمب هایی در دفتر خدمات اطلاعاتی ایالات متحده در تهران (بخشی از سفارت ایالات متحده)، انجمن ایران-آمریکا، و دفاتر چند شرکت ایالات متحده منفجر کرد. در سال 1973، سازمان مجاهدین خلق معاون رئیس هیئت نظامی ایالات متحده را در تهران ترور کرد و در چندین شرکت، از جمله شرکت نفت شل، دست به بمب گذاری زد. در سال 1974، سازمان مجاهدین خلق به نشانۀ اعتراض به بازدید کسینجر، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، از ایران، بمب هایی در دفاتر شرکت های ایالات متحده منفجر کرد. در سال 1975، دو افسر نظامی ایالات متحده را که از اعضای گروه مشاوران کمک نظامی ایالات متحده در تهران بودند ترور کرد. در سال 1976، سازمان مجاهدین خلق دو شهروند ایالات متحده را که از کارمندان شرکت بین المللی راک ول در تهران بودند ترور کرد. در سال 1979، این گروه مسئولیت قتل مدیر شرکت تکساکوی آمریکایی در تهران را به عهده گرفت. با وجود انکار سازمان مجاهدین ،ا بررسی های مبتنی بر گزارش شاهدان عینی و اسناد خود گروه ثابت می کنند که اعضای ترور کرد در اشغال سفارت ایالات متحده در تهران در سال 1979 شرکت داشتند و از آن حمایت کردند و نیز این نکته را که سازمان مجاهدین بعد ها با آزادی زود هنگام گروگان های آمریکایی مخالفت کرده بود تأیید می کنند. سازمان مجاهدین همچنین، بعد از اشغال سفارت ایالات متحده، نفرات لازم را برای پاس دادن و دفاع از محل سفارت ایالات متحده در تهران تأمین کرده بود.
در سال 1981، رهبری سازمان مجاهدین خلق سعی کرد رژیم اسلامی نوبنیاد را سرنگون کند؛ نیروهای امنیتی ایران متعاقب این امر سرکوب این گروه را آغاز کردند. سازمان مبارزۀ بمب گذاری را، شامل حمله به دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری را که باعث کشته شدن 70 تن از مسئولان عالی رتبۀ ایرانی، از جمله آیت الله محمد بهشتی، رئیس قوۀ قضائیه، محمد علی رجائی ،رئیس جمهوری ، و محمد جواد باهنر، نخست وزیر شد، آغاز کرد. این حملات به گسترش سرکوب توسط دولت ایران منجر شد که رهبران مک را مجبور ساخت به فرانسه بگریزند. منجر برای مدت پنج سال، مچنان به مبارزات تروریستی خود از پایگاه هایش در پاریس ادامه می داد. منجر در سال 1986 از فرانسه اخراج شد و رهبران آن برای برخورداری از پایگاه، حمایت مالی، و آموزش نظامی به رژیم صدام حسین رو آوردند. نزدیک به پایان جنگ 1980-1988 ایران-عراق، بغداد سازمان مجاهدین خلق را به تجیهزات نظامی سنگین مجهز ساخت و هزاران مبارز سازمان را در حملات انتحاری موج گونه جمعی علیه نیروهای ایرانی به خدمت گرفت.
رابطۀ سازمان مجاهدین خلق با رژیم سابق عراق همچنان در طی دهۀ 1990 ادامه داشت. در سال 1991، بنا بر گزارشها، این گروه به گارد جمهوری عراق برای سرکوب خونین شیعیان عراقی و کردها که علیه صدام حسین به پا خاسته بودند کمک کرد. در آوریل سال 1992، سازمان مجاهدین خلق حملات تقریباً هم زمانی را در سفارت خانه ها و هیئت های کنسولی در 13 کشور، از جمله علیه هیئت اعزامی ایران به سازمان ملل در نیویورک، انجام داد، که نشان دهندۀ توانایی گروه برای انجام عملیات گسترده در خارج از کشور بود. در ماه ژوئن سال 1998، اعزامی در یک رشته حملات بمب گذاری و توپخانه ای در ایران که باعث کشته شدن حداقل 15 نفر و مجروح شدن تعدادی دیگر شد و نقش داشت همچنین رئیس سابق زندان های ایران را در سال 1998 ترور کرد. در ماه آوریل سال 1999، افسران بلند پایّۀ ارتش ایران را هدف قرار داد و سر تیپ علی صیاد شیرازی، معاون رئیس ستاد فرماندهی نیروهای مسلح ایران، را ترور کرد.
در آوریل سال 2000، سازمان مجاهدین خلق کوشید فرماندۀ قرارگاه نصر ، هیئت بین سازمانی تهران را که مسئول ایجاد هماهنگی سیاست ها در مورد عراق بود، را ترور کند. سرعت عملیات ضد ایرانی در طی “عملیات بهمن بزرگ” در فوریۀ سال 2000 افزایش یافت و این هنگامی بود که گروه به دهها علیه ایران دست زد. یک حمله شامل حملۀ با خمپاره علیه چند مجتمع فرماندهی اصلی ایران در تهران بود که دفتر های رهبر نظام و رئیس جمهوری را در بر می گرفت. این حمله به کشته شدن یک تن و زخمی شدن شش نفر دیگر منجر شد. در ماه مارس سال 2000، سازمان مجاهدین خلق حملاتی خمپاره به یک ناحیه مسکونی در تهران آغاز کرد، که باعث زخمی شدن چهار تن و وارد آمدن خسارت به ملک افراد شد. در سال 2000 و 2001، سازمان مجاهدین خلق در حملات منظم با خمپاره و عملیات حمله و گریز علیه نظامیان ایران و کارمندان مجری قانون، و نیز ساختمان های دولتی نزدیک مرز ایران-عراق دست داشت. به دنبال بمباران تأسیسات سازمان مجاهدین خلق در نخستین عملیات بمباران های نیروهای ائتلاف در آغازعملیات آزادی عراق، رهبری سازمان مجاهدین خلق مذاکراتی را برای آتش بس با نیروهای ائتلافی آغاز و تسلیحات سنگین خود را تسلیم نیروهای ائتلاف کرد. از سال به ایم سو، تقریباً 3.400 عضو سازمان مجاهدین خلق در اشرف در عراق مستقر شده اند.
در سال 2003، مقامات فرانسوی 160 عضو سازمان مجاهدین خلق را در پایگاه های عملیاتی که آنها معتقد بودند سازمان برای هماهنگی مالی و برنامه ریزی به منظور حملات تروریستی از آنها استفاده می کند دستگیر کردند. با دستگیری مریم رجوی، رهبر سازمان، اعضای آن به خیابان های پاریس ریختند و به خود سوزی دست زدند. مقامات فرانسوی سرانجام رجوی را آزاد کردند.
میزان قدرت: برآوردها، تعداد اعضای جهانی مک را بین 5.000 تا 10.000 ذکر می کنند، که دسته های بزرگی از آنها در پاریس و سایر پایتخت های اصلی اروپایی مستقر هستند. در عراق، تقریباً 3.400 عضو سازمان در اردوگاه اشرف، مجتمع اصلی گروه در شمال بغداد، گرد آمده اند. تحت شرایط توافقنامۀ آتش بس سال 2003، سازمان مجاهدین خلق تعداد بیش از 2.000 تانک، نفر بر زرهی ، و توپخانۀ سنگین را تحویل داد.
محل/حوزۀ عملیات: ساختار حمایتی سازمان مجاهدین خلق در سطح جهان همچنان به جای خود باقی است، و همکاران و حامیان آن در سرتاسر اروپا و آمریکای شمالی پراکنده اند. عملیات آنها عوامل دولت ایران را در سرتاسر جهان، از جمله در اروپا و ایران هدف قرار می دهد. شورای ملی مقاومت ایران، شاخۀ سیاسی سازمان، از یک شبکۀ حمایت در سطح جهان، با توان اعمال نفوذ فعالانه و اقدامات تبلیغی در پایتخت های اصلی غربی برخوردار است. شورای ملی مقاومت ایران همچنین یک راهبرد سازمان یافته از نظر ارتباطات رسانه ای برای خود به وجود آورده است.
کمک خارجی: قبل از این که عملیات آزادی عراق در سال 2003 آغاز شود، سازمان مجاهدین خلق همۀ کمکهای نظامی و بیشتر حمایت مالی خود را از صدام حسین دریافت می کرد. سقوط رژیم صدام حسین سبب شده است که سازمان مجاهدین خلق به طور روزافزونی بر سازمان های صوری و جلو صحنه برای درخواستا کمک از جوامع ایرانی دور از وطن متکی باشد.
Read more:
سازمان های تروریستی خارجی
__________
سازمان های تروریستی خارجی (اف تی اوها[4]) طبق بند 219 ازقانون مهاجرت و ملیت (اینا[5])، توسط وزیر خارجه به عنوان تروریست تعیین شده اند. تعیین این سازمان ها بدین نقش مهمی درمبارزه با تروریسم ایفا می کند و وسیلۀ مؤثری برای قطع حمایت از فعالیت های تروریستی است.
معیارهای قانونی برای تعیین تروریست ها تحت بند 219 اینا پس از اصلاحات:
1. سازمان باید سازمانی خارجی باشد.
2. سازمان باید در فعالیت های تروریستی ، آنطور که در بند 212 (اف) (3) (ب) از اینا (شماره 8 از قانون ایالات متحده، بند 1182 (الف) (3) (ب)) تعریف شده است ، یا در تروریسم، مطابق با تعریف بند 140 (د) (2) ازقانون اختیارات روابط خارجی، سال مالی 1988 و 1989 (شماره 22 از قانون ایالات متحده بند 2556ف(د)(2))، دخیل باشند و یا قابلیت وقصد اشتغال به فعالیت های تروریستی یا تروریسم را حفظ کرده باشند.
3. فعالیت تروریستی سازمان یا تروریسم باید خطری برای امنیت تبعه های ایالات متحده یا امنیت ملی (دفاع ملی، روابط خارجی، یا منافع اقتصادی) ایالات متحده شمرده شود.
سازمان های تروریستی خارجی تعیین شده توسط دولت ایالات متحده
سازمان ابو نیدال (آنو[6])
گروه ابو صیاف (اِی اس جی[7])
تیپ شهدای الاقصا (اِی اِی ام بی[8])
القاعده (اِی کیو[9])
القاعده در شبه جزیرۀ عربی (اِی کیو اِی پی[10])
القاعده در ایران (ای کیو آی[11])
القاعده در مغرب اسلامی (اِی کیو آی ام[12])
الشباب (اِی اس[13])
انصار الاسلام
اسباط الانصار
ام شینری کیو (ام[14])
سرزمین پدری و آزادی باسک (ای تی اِی[15])
حزب کمونیست فیلیپین/ارتش نوین خلق (سی پی پی/ان پی اِی[16])
ارتش تداوم جمهوری ایرلند (سی آی آر اِی[17])
جماعه الاسلامیه (آی جی[18])
حماس
حرکت الجهاد الاسلامی (اچ یو جی آی[19])
حرکت الجهادی الاسلامی/بنگلادش (اچ یو جی آی-ب[20])
حرکت المجاهدین (اچ یو ام[21])
حزب الله
اتحاد جهاد اسلامی (آی جی یو[22])
جنبش اسلامی ازبکستان (آی ام یو[23])
جیش المحمد (جی ای ام[24])
جماعه اسلامیه (جی آی[25])
جندالله
کاهانه چای
کتایب حزب الله (کی اچ[26])
حزب کارگران کردستان (پ ک ک[27])
لشکر الطیبه (ال تی[28])
لشکر جنگوی (ال جی[29])
ببرهای آزادی خواه تامیل ایلم (ال تی تی ای[30])
گروه مبارزه اسلامی لیبی (ال آی اف جی[31])
گروه مبارزان اسلامی مراکش (جی آی سی ام[32])
سازمان مجاهدین خلق (ام ای کی[33])
ارتش آزادی خواه ملی (ای ال ان[34])
جبهۀ آزادی بخش فلسطین – حزب ابو عباس (پی ال اف[35])
جهاد اسلامی فلسطین – حزب شقاقی (پی آی جی[36])
جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین (پی اف ال پی[37])
جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین-فرماندهی عمومی (پی اف ال پی-جی سی[38])
آی آر اِی واقعی (آر آی آر اِی[39])
نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا (فارک[40])
سازمان انقلابی 17 نوامبر (17 ان[41])
حزب/جبهه آزادی بخش خلق انقلابی (دی اچ کی پی/سی[42])
مبارزۀ انقلابی (آر اس[43])
راه درخشان (اس ال[44])
تحریک طالبان پاکستان (ت ت پ[45])
نیروهای متحد دفاع شخصی کلمبیا (اِی یو سی[46])
________________
جندالله
ملقب به جنبش مقاومت خلق ایران (پی ام آر آی[47])؛ جنبش مقاومت مردم ایران؛ جنبش مقاومت خلق ایران؛ سربازان خدا؛ فدائیان اسلام؛ جندالله سابق ایران؛ جندالله؛ ارتش خدا؛ جنبش مقاومت خلق بلوچ (بی پی آر ام[48])
توصیف: جندالله در تاریخ 4 نوامبر سال 2010 به عنوان سازمان تروریستی خارجی تعیین شد. جندالله، از بدو ایجادش در سال 2003، سازمان افراطی خشنی بوده است که عمدتاً عملیات خود را در استان سیستان و بلوچستان ایران انجام می دهد، در حملات متعددی که منجر به مرگ و معلولیت ده ها شهروند ایرانی و مقام دولتی شده دخیل بوده است. هدف ذکر شدۀ جند الله به رسمیت شناخته شدن حقوق فرهنگی، اقتصادی، و سیاسی بلوچ ها توسط دولت ایران و گسترش آگاهی نسبت به وضع مصیبت بار بلوچ ها از طریق روش های خشونت آمیز و غیر خشونت آمیز است. در ماه اکتبر سال 2007، سازمان عفو بین الملل، گزارش داد که جند الله بنا به اعتراف خود، مرتکب موارد فاحش نقض حقوق، مثل گروگان گیری، کشتن گروگان ها، و حمله به اهداف غیر نظامی شده است.
فعالیت ها: در ماه مارس سال 2006، جند الله در شرق ایران ، به کاروانی از اتومبیل ها که شامل نایب رئیس بخش امنیت هلال احمر می شد حمله کرد و او را به گروگان گرفت. بیش از 20 نفر در این حمله کشته شدند. استاندار زاهدان، معاون وی، و پنج مقام دیگر زخمی و هفت نفر دیگر در این حمله ربوده شدند. در ماه مه سال 2006، جند الله جاده ای در استان کرمان را مسدود کرد و 11 شهروند را کشت و چهار وسیلۀ نقلیه را به آتش کشید. مهاجمان سپس شهروند دیگری را کشتند و با آتش گشودن به سمت وسیلۀ نقلیۀ در حال عبور، کودکی را زخمی کردند. در سال 2007، جند الله 18 پاسدار مرزی را در مرز ایران-افغانستان کشت. جند الله در سال 2008، 16 افسر پلیس را در نزدیکی مرز پاکستان ربود. وقتی دولت ایران از آزاد کردن 200 زندانی جند الله در مبادله با این گروگان ها خودداری ورزید، جند الله آنها را به قتل رساند. در ماه مه سال 2009، جند الله به مسجد شیعه امیر المؤمنین در زاهدان که پر از جمعیت بود حمله کرد، و با تخریب مسجد عبادت افرزاد زیادی را که مشغول عبادت بودند کشته و زخمی کرد. بنا بر گزارش ها، حملۀ بمب گذاری انتحاری اکتبر سال 2009 در بازاری در شهر پیشین در استان سیستان و بلوچستان، که باعث کشته شدن بیش از 40 نفر شد، مرگبارترین حملۀ تروریستی در ایران از دهۀ 1980 بوده است. جند الله، در بیانیه ای که در تارنمای خود منتشر کرد، مسئولیت حملۀ بمب گذاری انتحاری 15 دسامبر 2010 را در مسجد امام حسین در چابهار به عهده گرفت، حمله ای که به کشته شدن شماری در حدود 35 تا 40 شهروند و 60-100 زخمی منجر شد. در ماه ژوئیۀ سال 2010، جند الله به مسجد جامع در زاهدان حمله کرد و باعث کشته شدن تقریباً 30 نفر و مجروح شدن تعداد حدود 300 نفر گردید.
میزان قدرت: طبق گزارش ها تعداد اعضای آن بین 500 تا 2000 نفر نوسان دارد.
محل/حوزۀ عملیات: در سرتاسر استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران و ناحیۀ بلوچستان بزرگ که بخشی از افغانستان و پاکستان را نیز شامل می شود.
کمک خارجی: نا معلوم
حزب کارگران کردستان
معروف به کنگرۀ آزادی و دموکراسی کردستان؛ کادک؛ پارتیا کارکران کردستان؛ نیروی دفاع خلق؛ حلو مزرو ساوونما کووتی؛ کنگرۀ خلق کردستان؛ کنگره-جل[49]
توصیف: حزب کارگران کردستان (پ ک ک) در تاریخ 8 اکتبر سال 1997 به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شد. پ ک ک در سال 1978 به عنوان سازمان جدایی طلب مارکسیست-لنینیست توسط عبدالله اوجالان تأسیس شد. این گروه که به طور عمده متشکل از کردهای ترکیه است، مبارزۀ خشونت آمیزی را در سال 1984 آغاز کرد. هدف اولیۀ پ ک ک تأسیس یک ایالت مستقل کرد در جنوب شرقی ترکیه بود، اما در سال های اخیر، این حزب بیشتر اوقات از خود مختاری در داخل کشور ترکیه که تضمین کنندۀ حقوق فرهنگی و زبانی کردها باشد، سخن گفته است.
در اوایل دهۀ 1990، پ ک ک فراتر از فعالیت های شورشی مستقر در مناطق روستایی و به سمت تروریسم شهری تمایل یافت. در دهۀ 1990، جنوب شرقی آناتولی صحنۀ خشونت های عمده ای بود؛ بعضی برآوردها تعداد قربانیان را در حدود 30.000 نفر عنوان می کنند. اوجالان به دنبال دستگیری اش در سال 1999، “طرح ابتکاری صلح” را اعلام کرد و به اعضای حزب دستور داد ازاعمال خشونت امتناع ورزند و تقاضای گفتگو با آنکارا را در مورد مسائل کردها مطرح ساخت. مجازات مرگ اوجالان به حبس ابد تقلیل یافت؛ وی رهبر نمادین این گروه باقی ماند. این گروه تا ژوئن سال 2004 ، تا هنگامی که جناح نظامی تندرو گروه کنترل را در دست گرفت و آتش بس خود خواستۀ پنج سال گذشته را رد کرد، از اعمال خشونت دست کشید. پ ک ک که حملات خود را از پایگاه هایی در داخل خاک عراق انجام می داد، در حملات تروریستی در ترکیۀ شرقی و غربی دست داشته است.
فعالیت ها: اهداف اصلی حملات این گروه نیروهای امنیتی دولت ترکیه، مسئولان محلی ترکیه، و روستائیانی بوده اند که با این سازمان در ترکیه مخالف هستند. در سال های 2006، 2007 و 2008، خشونت های پ ک ک به کشته و زخمیشدن صدها ترک انجامید.
پ ک ک، در تلاش برای وارد کردن خسارت به صنعت گردشگری ترکیه، محل های جهانگردی و هتل های را بمب گذاری کرده و جهانگردان خارجی را ربوده است. در سال 2009، پ ک ک فعالیت کمتری داشت، اما فعالیت آن در تمام طول سال ثابت بود. این گروه مسئولیت حداقل 21 حمله را در سال 2010 را به عهده گرفته است و یا گفته می شود که این سازمان مسئول آن حملات بوده است. در ماه سپتامبر، پ ک ک مسئول انفجار وسیلۀ منفجره ای در نزدیکی اتوبوسی در دانسته شد که 10 شهروند، شامل هفت کودک، را کشت و 14 نفر دیگر را مجروح کرد.
میزان قدرت: تقریباً 4.000 تا 5.000 نفرعضو، که از این تعداد 3.000 تا 3.500 تن در ساکن شمال عراق هستند.
محل/حوزۀ عملیات: عمدتاً در ترکیه، عراق، اروپا، و خاورمیانه عملیات خود را به اجرا گذاشته است.
کمک خارجی: در گذشته، پ ک ک پناهگاه امن و کمک ناچیزی از سوریه، عراق، و ایران دریافت می کرد. سوریه در سال 1999 به حمایت خود از این گروه پایان داد و از آن زمان به بعد با ترکیه علیه پ ک ک همکاری کرده است. از سال 1999، ایران نیز به صورت محدودی با ترکیه علیه پ ک ک همکاری داشته است. در سال 2008، ترکیه و عراق همکاری خود را برای مبارزه با پ ک ک آغاز کردند. پ ک ک همچنان از کمک های مالی عمدۀ جامعۀ وسیع مهاجران کرد در اروپا و در آمد ناشی از فعالیت های جنایت کارانه در آنجا برخوردار است.
_________
سازمان مجاهدین خلق
اسامی دیگر: مک[50]؛ ام کی او[51]؛ مجاهدین خلق؛ جامعۀ دانشجویان ایرانی؛ شورای ملی مقاومت؛ ان سی آر[52]؛ سازمان رزمندگان مقدس خلق ایران؛ ارتش آزادی بخش ملی ایران؛ ان ال اِی[53]؛ سازمان مجاهدین خلق ایران؛ پی ام او آی[54]؛ شورای ملی مقاومت ایران؛ ان سی آر آی[55]
توصیف: سازمان مجاهدین خلق ایران (مک) در ابتدا در 8 اکتبر سال 1997 به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شد. مک یک سازمان مارکسیست-اسلامی است که در پی سرنگونی رژیم ایران از طریق شاخۀ نظامی خود، ارتش آزادی خواه ملی (ان ال اِی)، و جبهۀ سیاسی اش، شورای ملی مقاومت ایران (ان سی آر آی) است.
سازمان مجاهدین خلق در سال 1963 توسط گروهی از مارکسیست های ایرانی برخوردار از تحصیلات دانشگاهی که مخالف حاکم غرب گرای کشور، محمد رضا شاه پهلوی بودند تأسیس شد. این گروه در انقلاب اسلامی سال 1979 ، که به جایگزینی شاه به وسیلۀ رژیم اسلامی شیعه تحت رهبری آیت الله خمینی منجر شد شرکت کرد. با وجود این، ایدئولوژی مک – که تلفیقی از مارکسیسم، فمینیسم، و اسلامی است – با ایدئولوژی دولت پس از انقلاب در تضاد قرار گرفت، و رهبران اولیۀ این سازمان بزودی توسط رژیم خمینی اعدام شدند. در سال 1981، این گروه از پایگاه های خود در مرز ایران-عراق رانده شد و در پاریس ، جایی که حمایت خود را از جنگ هشت سالۀ عراق بر ضد ایران خمینی غاز کرد، اقامت گزید.در سال 1986، پس از این که فرانسه رژیم ایران را به رسمیت شناخت، سازمان مجاهدین خلق مقر خود را به عراق منتقل کرد، و این امر موجب تسهیل عملیات تروریستی اش در ایران می شد. از سال 2003، تقریباً 3.400 عضو سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف در عراق استقرار یافته اند.
فعالیت ها: این گروه در مبارزۀ جهانی علیه دولت ایران از تبلیغ و تروریسم برای دستیابی به اهدافش استفاده می کند. در طول دهۀ 1970، سازمان مجاهدین خلق یک رشته حملات تروریستی را در داخل ایران ترتیب داد و چندین تن از کارکنان نظامی و شهروندان ایالات متحده را که در تهران روی طرح های دفاعی کار می کردند کشت. در سال 1972، سازمان مجاهدین خلق برای نشان دادن اعتراض خود نسبت به بازدید پرزیدنت نیکسون از ایران، بمب هایی در دفتر خدمات اطلاعاتی ایالات متحده در تهران (بخشی از سفارت ایالات متحده)، انجمن ایران-آمریکا، و دفاتر چند شرکت ایالات متحده منفجر کرد. در سال 1973، سازمان مجاهدین خلق معاون رئیس هیئت نظامی ایالات متحده را در تهران ترور کرد و در چندین شرکت، از جمله شرکت نفت شل، دست به بمب گذاری زد. در سال 1974، سازمان مجاهدین خلق به نشانۀ اعتراض به بازدید کسینجر، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، از ایران، بمب هایی در دفاتر شرکت های ایالات متحده منفجر کرد. در سال 1975، دو افسر نظامی ایالات متحده را که از اعضای گروه مشاوران کمک نظامی ایالات متحده در تهران بودند ترور کرد. در سال 1976، سازمان مجاهدین خلق دو شهروند ایالات متحده را که از کارمندان شرکت بین المللی راک ول در تهران بودند ترور کرد. در سال 1979، این گروه مسئولیت قتل مدیر شرکت تکساکوی آمریکایی در تهران را به عهده گرفت. با وجود انکار سازمان مجاهدین ،ا بررسی های مبتنی بر گزارش شاهدان عینی و اسناد خود گروه ثابت می کنند که اعضای ترور کرد در اشغال سفارت ایالات متحده در تهران در سال 1979 شرکت داشتند و از آن حمایت کردند و نیز این نکته را که سازمان مجاهدین بعد ها با آزادی زود هنگام گروگان های آمریکایی مخالفت کرده بود تأیید می کنند. سازمان مجاهدین همچنین، بعد از اشغال سفارت ایالات متحده، نفرات لازم را برای پاس دادن و دفاع از محل سفارت ایالات متحده در تهران تأمین کرده بود.
در سال 1981، رهبری سازمان مجاهدین خلق سعی کرد رژیم اسلامی نوبنیاد را سرنگون کند؛ نیروهای امنیتی ایران متعاقب این امر سرکوب این گروه را آغاز کردند. سازمان مبارزۀ بمب گذاری را، شامل حمله به دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری را که باعث کشته شدن 70 تن از مسئولان عالی رتبۀ ایرانی، از جمله آیت الله محمد بهشتی، رئیس قوۀ قضائیه، محمد علی رجائی ،رئیس جمهوری ، و محمد جواد باهنر، نخست وزیر شد، آغاز کرد. این حملات به گسترش سرکوب توسط دولت ایران منجر شد که رهبران مک را مجبور ساخت به فرانسه بگریزند. منجر برای مدت پنج سال، مچنان به مبارزات تروریستی خود از پایگاه هایش در پاریس ادامه می داد. منجر در سال 1986 از فرانسه اخراج شد و رهبران آن برای برخورداری از پایگاه، حمایت مالی، و آموزش نظامی به رژیم صدام حسین رو آوردند. نزدیک به پایان جنگ 1980-1988 ایران-عراق، بغداد سازمان مجاهدین خلق را به تجیهزات نظامی سنگین مجهز ساخت و هزاران مبارز سازمان را در حملات انتحاری موج گونه جمعی علیه نیروهای ایرانی به خدمت گرفت.
رابطۀ سازمان مجاهدین خلق با رژیم سابق عراق همچنان در طی دهۀ 1990 ادامه داشت. در سال 1991، بنا بر گزارشها، این گروه به گارد جمهوری عراق برای سرکوب خونین شیعیان عراقی و کردها که علیه صدام حسین به پا خاسته بودند کمک کرد. در آوریل سال 1992، سازمان مجاهدین خلق حملات تقریباً هم زمانی را در سفارت خانه ها و هیئت های کنسولی در 13 کشور، از جمله علیه هیئت اعزامی ایران به سازمان ملل در نیویورک، انجام داد، که نشان دهندۀ توانایی گروه برای انجام عملیات گسترده در خارج از کشور بود. در ماه ژوئن سال 1998، اعزامی در یک رشته حملات بمب گذاری و توپخانه ای در ایران که باعث کشته شدن حداقل 15 نفر و مجروح شدن تعدادی دیگر شد و نقش داشت همچنین رئیس سابق زندان های ایران را در سال 1998 ترور کرد. در ماه آوریل سال 1999، افسران بلند پایّۀ ارتش ایران را هدف قرار داد و سر تیپ علی صیاد شیرازی، معاون رئیس ستاد فرماندهی نیروهای مسلح ایران، را ترور کرد.
در آوریل سال 2000، سازمان مجاهدین خلق کوشید فرماندۀ قرارگاه نصر ، هیئت بین سازمانی تهران را که مسئول ایجاد هماهنگی سیاست ها در مورد عراق بود، را ترور کند. سرعت عملیات ضد ایرانی در طی “عملیات بهمن بزرگ” در فوریۀ سال 2000 افزایش یافت و این هنگامی بود که گروه به دهها علیه ایران دست زد. یک حمله شامل حملۀ با خمپاره علیه چند مجتمع فرماندهی اصلی ایران در تهران بود که دفتر های رهبر نظام و رئیس جمهوری را در بر می گرفت. این حمله به کشته شدن یک تن و زخمی شدن شش نفر دیگر منجر شد. در ماه مارس سال 2000، سازمان مجاهدین خلق حملاتی خمپاره به یک ناحیه مسکونی در تهران آغاز کرد، که باعث زخمی شدن چهار تن و وارد آمدن خسارت به ملک افراد شد. در سال 2000 و 2001، سازمان مجاهدین خلق در حملات منظم با خمپاره و عملیات حمله و گریز علیه نظامیان ایران و کارمندان مجری قانون، و نیز ساختمان های دولتی نزدیک مرز ایران-عراق دست داشت. به دنبال بمباران تأسیسات سازمان مجاهدین خلق در نخستین عملیات بمباران های نیروهای ائتلاف در آغازعملیات آزادی عراق، رهبری سازمان مجاهدین خلق مذاکراتی را برای آتش بس با نیروهای ائتلافی آغاز و تسلیحات سنگین خود را تسلیم نیروهای ائتلاف کرد. از سال به ایم سو، تقریباً 3.400 عضو سازمان مجاهدین خلق در اشرف در عراق مستقر شده اند.
در سال 2003، مقامات فرانسوی 160 عضو سازمان مجاهدین خلق را در پایگاه های عملیاتی که آنها معتقد بودند سازمان برای هماهنگی مالی و برنامه ریزی به منظور حملات تروریستی از آنها استفاده می کند دستگیر کردند. با دستگیری مریم رجوی، رهبر سازمان، اعضای آن به خیابان های پاریس ریختند و به خود سوزی دست زدند. مقامات فرانسوی سرانجام رجوی را آزاد کردند.
میزان قدرت: برآوردها، تعداد اعضای جهانی مک را بین 5.000 تا 10.000 ذکر می کنند، که دسته های بزرگی از آنها در پاریس و سایر پایتخت های اصلی اروپایی مستقر هستند. در عراق، تقریباً 3.400 عضو سازمان در اردوگاه اشرف، مجتمع اصلی گروه در شمال بغداد، گرد آمده اند. تحت شرایط توافقنامۀ آتش بس سال 2003، سازمان مجاهدین خلق تعداد بیش از 2.000 تانک، نفر بر زرهی ، و توپخانۀ سنگین را تحویل داد.
محل/حوزۀ عملیات: ساختار حمایتی سازمان مجاهدین خلق در سطح جهان همچنان به جای خود باقی است، و همکاران و حامیان آن در سرتاسر اروپا و آمریکای شمالی پراکنده اند. عملیات آنها عوامل دولت ایران را در سرتاسر جهان، از جمله در اروپا و ایران هدف قرار می دهد. شورای ملی مقاومت ایران، شاخۀ سیاسی سازمان، از یک شبکۀ حمایت در سطح جهان، با توان اعمال نفوذ فعالانه و اقدامات تبلیغی در پایتخت های اصلی غربی برخوردار است. شورای ملی مقاومت ایران همچنین یک راهبرد سازمان یافته از نظر ارتباطات رسانه ای برای خود به وجود آورده است.
کمک خارجی: قبل از این که عملیات آزادی عراق در سال 2003 آغاز شود، سازمان مجاهدین خلق همۀ کمکهای نظامی و بیشتر حمایت مالی خود را از صدام حسین دریافت می کرد. سقوط رژیم صدام حسین سبب شده است که سازمان مجاهدین خلق به طور روزافزونی بر سازمان های صوری و جلو صحنه برای درخواستا کمک از جوامع ایرانی دور از وطن متکی باشد.
Read more:
لینک به متن انگلیسی از سایت اصلی وزارت امورخارجه آمریکا:
http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/2010/170264.htm
——–
لینک به متن انگلیسی از سایت اصلی وزارت امورخارجه آمریکا:
http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/2010/index.htm
Country Reports on Terrorism 2010
U.S. law requires the Secretary of State to provide Congress, by April 30 of each year, a full and complete report on terrorism with regard to those countries and groups meeting criteria set forth in the legislation. This annual report is entitled Country Reports on Terrorism. Beginning with the report for 2004, it replaced the previously published Patterns of Global Terrorism.
The Report and Related Material
-08/18/11 Chapter 1. Strategic Assessment
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: Africa Overview
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: East Asia and Pacific Overview
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: Europe and Eurasia Overview
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: Middle East and North Africa Overview
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: South and Central Asia Overview
-08/18/11 Chapter 2. Country Reports: Western Hemisphere Overview
-08/18/11 Chapter 3: State Sponsors of Terrorism
-08/18/11 The Global Challenge of Chemical, Biological, Radiological, and Nuclear (CBRN) Terrorism
-08/18/11 Chapter 5: Terrorist Safe Havens (Update to 7120 Report) 5.1.a – 5.1.b. Strategies, Tactics, and Tools for Disrupting or Eliminating Safe Havens
-08/18/11 Chapter 5. Terrorist Safe Havens — International Conventions and Protocols Matrix
-08/18/11 Chapter 5: Terrorist Safe Havens 5.2 – 5.6
-08/18/11 Chapter 6. Foreign Terrorist Organizations
-08/18/11 Chapter 7. Legislative Requirements and Key Terms
-08/18/11 National Counterterrorism Center: Annex of Statistical Information
-08/18/11 Terrorism Deaths, Injuries, Kidnappings of Private U.S. Citizens, 2010
-08/18/11 Country Reports on Terrorism 2010 (PDF) [1488 Kb]
Chapter 6. Foreign Terrorist Organizations
http://www.state.gov/s/ct/rls/crt/2010/170264.htm
Foreign Terrorist Organizations (FTOs) are designated by the Secretary of State in accordance with section 219 of the Immigration and Nationality Act (INA). FTO designations play a critical role in the fight against terrorism and are an effective means of curtailing support for terrorist activities.
Legal Criteria for Designation under Section 219 of the INA as amended:
1. It must be a foreign organization.
2. The organization must engage in terrorist activity, as defined in section 212 (a)(3)(B) of the INA (8 U.S.C. § 1182(a)(3)(B)), or terrorism, as defined in section 140(d)(2) of the Foreign Relations Authorization Act, Fiscal Years 1988 and 1989 (22 U.S.C. § 2656f(d)(2)), or retain the capability and intent to engage in terrorist activity or terrorism.
3. The organization’s terrorist activity or terrorism must threaten the security of U.S. nationals or the national security (national defense, foreign relations, or the economic interests) of the United States.
U.S. Government Designated Foreign Terrorist Organizations
