از سال 1366 شمسی که مسعود رجوی ارتش پیشنهادی صدام حسین را در عراق تاسیس نمود،سیلی از جنگ افزارهای سنگین و نیمه سنگین روانه پایگاه های مجاهدین شد.به همین مناسبت صدام حسین لباس چریکی و پیشمرگی را از تن مجاهدین خارج نموده و با متمرکز کردن نیروها در پادگان اشرف به آنان لباس ارتش آزادیبخش پوشاند.
آن روز ها خیلی ها در برابر آن تغییرات مقاومت کردند.چرا که اعضای مجاهدین برای جنگ کلاسیک در کنار نیروهای ارتش صدام حسین ساخته نشده بودند.اما مقاومت ها شکسته شد و یک سال بعد را مجاهدین خلق و صدام حسین،با پیروزی های پیاپی جنگی آغاز نمودند.تداوم محاصره خرمشهر و اشغال خاک ایران توسط ارتش صدام،عملیات آفتاب در 8 فروردین 1367 و عملیات موسوم به چلچراغ در 28 خرداد 1367 که موجب اشغال شهر مهران شد،سکویی برای بلندپروازی های بعدی آنان گردید.
بعد از تسخیر شهر مهران،کسی تصور نمی کرد که یک ماه بعد، بزرگترین عملیات مشترک صدام حسین و مجاهدین خلق تحت عنوان فروغ جاویدان رقم خواهد خورد.پس از پذیرش قطعنامه آتش بس توسط ایران در تیرماه 1367 پیشنهاد مسعود رجوی در جلسه شورای فرماندهی حزب بعث حتی طارق عزیز را نیز شوکه کرده بود.طارق عزیز گفته بود علاوه بر مشکلات سیاسی بین المللی،چنین عملیاتی یعنی پشتیبانی کامل 4 لشگر پیاده_زرهی،نیروی هوایی،هوانیروز،پدافند و توپخانه که با توجه به متمرکز بودن نیروها در جنوب چنین امکانی را برای باز نمودن جبهه ای جدید در مرز میانی نداریم.اما حمایت عزت ابراهیم از طرح مسعود رجوی و ارائه طرح جابجایی سریع نیروهای گارد ریاست جمهوری و توپخانه ارتش از شمال به مرکز، موجب رضایت خاطر صدام حسین گردید.ظاهرا آخرین عمل بزرگ مرزی به بهای انحطاط تاریخی سازمان مجاهدین خلق و نهایت استفاده صدام حسین از آنان برای بی اعتبار نمودن مجاهدین خلق در ایران و صحنه های بین المللی باید صورت می گرفت.
شش روز پس از پذیرش قطعنامه سازمان ملل توسط ایران و اعلام رعایت آتش بس در جبهه های جنگ عراق و ایران،نیروهای سازمان مجاهدین خلق با پشتیبانی کامل زمینی و هوایی ارتش صدام حسین،عملیاتی را آغاز نمودند که مسعود رجوی آن را بیمه نامه عمر سازمان خطاب کرده بود.اما این روند که تنها 4 روز ادامه داشت،عملا به بیمه نامه ایران در قبال اشغالگران منجر گردید.
در آن عملیات که از روز سوم مرداد 1367 آغاز شده و به مدت 4 روز ادامه داشت، تقریبا تمامی نیروهای سازمان مجاهدین خلق که از سراسر جهان گردآوری شده بودند،شرکت داشتند.مجاهدین طی مدت یک ماه توانسته بودند نزدیک به 7000 نیرو را که نیمی از آن از عراق و نیمی دیگر از اروپا و آمریکا وارد شده و بدون آموزش نظامی بودند را به صحنه جنگ کلاسیک با ارتش و سپاه ایران گسیل دارند.جنگی که نا امیدی و آثار شکست تاریخی آن،پیشاپیش در چهره مسعود رجوی و نیروهای مجاهدین خلق بارز شده و بعنوان خیانت بزرگ میهنی در تاریخ حیات آنان ثبت گردید!
تحلیل مسعود رجوی این بود که ارتش صدام حسین بر ارتش ایران فائق آمده و بخش های زیادی از خاک ایران بدلیل شکستن طلم اختناق،جدایی مردم از حکومت،ضعف و شکننده بودن حاکمیت،تحت اشغال نیروهای صدام است.او تاکید داشت که جمهوری اسلامی ایران در ضعیف ترین نقطه حیات خود بوده و به همین دلیل تن به پذیرش و قبول قطعنامه آتش بس داده و می توان آن را با یک ضربه نظامی برق آسا ساقط نمود.اما او چنین توانی را در خود و سازمانش سراغ نداشت و به همین دلیل نیازمند حمایت همه جانبه و کامل ارتش و گارد ریاست جمهوری صدام حسین بود.او طی 7 روز 3 بار در نشست شورای فرماندهی حزب بعث و جلسه ریاست جمهوری عراق شرکت داشت تا با پشتیبانی مادی و معنوی عزت ابراهیم مخالفان را کنار زده و حمایت کامل صدام حسین را جلب نماید.
در عمليات فروغ جاويدان که از بعدازظهر روز دوشنبه سوم مرداد همزمان با عيد قربان سال 1367شمسی آغاز شد ،نيروهای مجاهدین خلق پس از عبور از مناطق مرزی استان کرمانشاه و اشغال مناطقی اعم از تنگه گل داوود ،گردنه پاتاق، شهرهای کرند واسلام آباد،در تنگه چهارزبر و در آستانه دروازه کرمانشاه متوقف شده و پس از شکستی سنگین از نیروهای جمهوری اسلامی ایران، وادار به عقب نشینی و دادن تلفات سنگین شدند…
ادامه دارد
27 ژوئیه 2012
جواد فیروزمند
